Bunu gören orman sakinleri şaşkınlıklarını gizleyemiyor ve saatlerce bu güzelliğe bakacak şekilde pür dikkat izliyorlardı. İçlerinden birisi öyle kıskançtı ki o kelebeği yakalasa bir kaşık suda boğacak gibiydi. Bu kıskanç çekirge bir yandan uzun bacağı olduğu için , bir yandan da uçamadığı için dert yanıyor ve üzülüyordu. Kelebekler gibi olmak istiyordu. Uçmak, dünyaya saatlerce havadan bakmak ve öylece kalmak bu çekirgenin en büyük isteğiydi. Kelebek gibi bir günlüğüne uçmak için dünyaları verirdi. Kendi türlerinden kanatlı olan çekirgelerde vardı ama o yine kanatsız bir çekirgeydi. Çekirge bir gün yiyecek aramaya çıkmıştı. Ormanda gezinirken güzel mi güzel tam anlamıyla olgunlaşmış bir yaban mersini gördü. Yaban mersinini almak için hızla ona doğru zıplıyordu. Nefis yaban mersinine yakşalmıştı. Tam uzanıp alacakken bir den önünden hızla bir şey uçtu ve yaban mersinini almıştı. Bu ormanın güzel kanatlı kelebeğiydi. Çekirge bu sefer oldukça sinirlenmişti. Yiyeceği elinden alınan çekirge zıplayarak kelebeği yakalamaya çalışıyordu. Kelebek elinde yaban mersini ile yükseliyor ve çekirge ile dalga geçiyordu. Aniden bir şey oldu. Önceden örümcekler tarafından hazırlanan ağa kelebek takılmıştı. Kurtulmak istiyor ancak ağlar bütün vücuduna yapışmıştı. Kelebeğin bu halini gören çekirge gülüyor ve alay ediyordu. Kelebek çekirgeye kendisini kurtarması için yalvarıyordu. Ancak çekirge hiç te kurtarma taraftarı değildi. Cezasını çekmesi gerektiğini düşünüyordu derken çekirgenin ayağı kaydı ve oda ağlara takıldı. İkiside kurtulmaya çalışıyordu ancak ağlar çok dayanıklıydı. Çekirge uzun ve güçlü bacaklarından yararlanmak istedi. Bacaklarını ağa doğru yaslıyor ve vücudunu öne doğru itiyordu. Başaracak gibiydi. Gittikçe ağ yırtılıyordu. Nihayet çekirge ağlardan kurtulmayı başardı. Kelebek ise kanatlarından dolayı hareket bile edemiyordu. Çekirge uzun ve güçlü bacakları sayesinde ağlardan kurtulmuştu. Örümcekler gelmeden kelebeğide kurtarmaya çalışıyordu. Sert dişleriyle ağı kesip kelebeği kurtardı. Bacaklarının ve vücudunun değerini şimdi daha iyi anlamıştı. Kelebek yaptığı hatadan dolayı çekirgeden özür diledi. Bu olaydan sonra çekirge ile kelebek dost oldular. Kelebek uçarak yiyeceğin yerini buluyor ve çekirgeye haber veriyordu. Çekirge ise yiyecegi eve taşıyordu. İki dost mutlu bir şekilde yaşadılar... Bizim özelliğimiz, dış görünüşümüz nasıl olursa olsun her bireyin değeri paha biçilemezdir. Herkesin kendine göre özelligi ve düşüncesi vardır. Bu yüzden kendimizle barışık olmalıyız ve kendimizi şuçlamamalıyız...

                                                                                                                           İlker GÜLTEPE